هرساله هزاران پیانو در جهان ساخته میشود و به کشورهای مختلف فرستاده میشود.
این پیانوها کیفیت های مختلفی دارند اما تنها تعداد کمی از آن ها استانداردهای لازم برای تبدیل شدن به بهترین پیانو جهان را دارند.
این استاندارددها شامل ترکیبی از تن صدا و اکشن و تاریخچه و .. است.
پیان سازان برتر جهان پیانوهایی میسازند که دارای صدایی دلنشین و در محدوده ای پر قدرت است.
البته نمیتوان
فت که این ارزیابی کاملا دقیق است اما بر پایه تجربیات جند ساله چندین پیانیست و فروشنده و نوازنده و … بررسی شده است.
درد اینجا لیستی از بهترین پیانو سازان جهان جمع آوری کرده ایم که امیدواریم شما را در انتخای پیانو خوب راهنمایی کند.
بوزندورفر
بوزندورفر رد سالیان متمادی جز سازندگان پیانوهای لوکس به شمار میرفت.
این سازنده پیانو در اتریش و توسط فردی به نام ایگناز بوزندورفر تاسیس شد.
این فرد بعدا لقب افتخاری “پیانوساز رسمی”امپراطور اتریش را کسب کرد.
بوزندورفر به دلیل ابداع در توسعه دادن صفحه کلید ۸۸ کلیدی به صفحه کلید مجلل بزرگ که دارای ۹۷ کلید است معروف است.
این محدوده اضافه، Imperial Grand را به یکی از دوست داشتنی ترین پیانوهای رویال کنسرت در جهان تبدیل کرده است.
کلیدهای اضافه به قدری محبوب بود که بوزندورفر صفحه کلیدش را بر روی دامنه بسیاری از تولیداتش گسترش داده است.
بوزندورفر پیانوهای لوکس و منحصر به فردی را پیشنهاد می دهد،
آنها در سال، تنها چندصد پیانو می سازند و هر پیانو دست ساز می باشد.
پیانو های آنها با صدایی تیره تر و یا صدایی غنیتر از پیانوهایی با صدایی خالص اما کمتر قوی، شناخته می شوند.
بلوتنر
از دیگر سازندگان پیانو با کیفیت ددر جهان لایپزیش آلمان است.
این شرکت دز سال ۱۸۵۳ بنا شد و تا به امروز در حال فعالیت است.
ژولیوس بلوتنر شرکت را پایه گذاری کرد و تا امروز فعالیتش ادامه دارد و توسط خانواده بلوتنر اداره می شود.
۴۷ سال بعد بلوتنر با ساخت بیش از ۵,۰۰۰ ساز در سال، به بزرگترین سازنده پیانو در آلمان تبدیل شد.
پیانوهای بلوتنر هنوز به خاطر کیفیت و تن صدای روشن معروف هستند.
ویلهلم کمپف، پیانیست تحسین شده، از پیانوهای بلوتنر به عنوان «دقیق»
یاد می کند و از آنها به خاطر داشتن زیبایی بی نظیر تجلیل می کند.
برای اولین بار یک گرند پیانوی مارک بلوتنر در یک رسیتال هوایی استفاده شد،
کمپانی یک پیانو برای بالون مشهور هیندنبورگ، ساخته بود که با آن از اقیانوس آنلانتیک عبور کرد.
جنگ جهانی دوم این سازنده پیانو را تحت فشار قرار داد و کارخانه آنها توسط یک حمله هوایی در سال ۱۹۴۳ تخریب شد،
خوشبختانه این کارخانه در سال ۱۹۴۵ بازسازی شد.
در طول سالها و تا به امروز، بلوتنر ساز های زیادی ساخته و اعتبار و شهرتش در کیفیت فوق العاده را حفظ کرده است.
پیانوهای بلوتنر توسط ملکه ویکتوریا ، تزار نیکولای دوم و چایکوفسکی خریداری و نواخته شده است.
۵ مدال طلا توسط نمایشگاه لایپزیش ، به خاطر پیانوهای دست ساز و خیره کننده به بلوتنر اعطا شده است. ا
اشتاین وی اند سانز
اشتاین وی اند سانز احتمالا شناخته شدهترین و مورد احترامترین سازنده پیانو در دنیاست.
هر پیانو این کمپانی بیش از یک سال زمان می برد تا توسط صنعت گران با
مهارت ساخته شود و هر پیانو از بیش از ۱۲,۰۰۰ قسمت ساخته می شود.
هیانریش انگلهارد اشتاینوگ وقتی که به ۲۰ سالگی رسید، در آشپزخانه اش در آلمان شروع به ساختن پیانو کرد.
۲۵ سال بعد از ساختن پیانو “آشپزخانهای” اش و ۴۸۲ ساز دیگر، هاینریش تصمیم گرفت به آمریکا برود.
در سال ۱۸۵۳، اشتاین وی اند سانز امروزی، که احتمالا معروفترین سازنده
پیانو محسوب می شود، توسط Henry E Steinway و خانوادهاش در نیویورک، تاسیس
شد.
اشتاین وی اند سانز به عنوان بنیانگذار پیانو مدرن در نظر گرفته می شود و تا امروز ۱۲۷ پتنت را به نام خود ثبت کرده است.
۱۷۰۰ پیانیست حرفه ای و بسیاری دیگر از موسسات موسیقی از پیانوهای اشتاین وی اند سانز استفاده می کنند.
اشتاین وی اند سانز هنوز در نیویورک پیانوهایش را می سازد و البته یک کارخانه در هامبورگ نیز دارد.
این شرکت پیانوهای رویال و دیواری تولید می کند
و همچنین دو خط تولید سفارشی به نام جواهرات تاج و سفارشی برای مشتریانی که قطعه خاصی می خواهند، دارد.
هر پیانوی رویالِ اشتاین وی یک شاهکار منحصر به فرد است که توسط دست صنعتگران تولید شده است.
ما زمانمان را در تولید صرف می کنیم – همه چیز بی سر و صدا و با مراقبت انجام می شود.
اشتاین وی اند سانز جایزه های بسیاری از نیویورک، پاریس و بسیاری از سازمانها برای کیفیت پیانوهایش دریافت کرده است.
بکشتاین
بِکشتاین به تولید پیانوهایی با تن صدای عالی و زیبایی مشهور است.
شایان ذکر است که بکشتاین یکی دیگر از تولید کنندههای پیانو است که در سال ۱۹۵۳ در آلمان و این بار در برلین شکل گرفته است.
کارل بکشتاین نخستین پیانوی خود را برای نوازنده قوی و پر انرژی و همچنین شناخته شده به عنوان یک پیانیست دقیق و ظریف ساخت.
در سال ۱۸۸۵ بِکشتاین رشد کرده بود و یک فروشگاه در لندن افتتاح کرد
و اوج موفقیتش زمانی بود که ملکه ویکتوریا یک پیانوی رویال طلاکاری شده از این شرکت خریداری کرد.
فروشگاه لندن به عنوان بزرگترین نمایشگاه در اروپا بزرگ شد
و شرکت در ادامه این روند Bechstein Hall را ساخت که امروزه آن را با نام ویگمور هال می شناسیم.
بسیاری از ستارگان و هنرمندان دیگر نیز از حامیان این برند بوده اند، ازجمله بیتلز ، التون جان.
در سال ۱۹۹۲ بِکشتاین از برلین به محل فعلیش در زایفِنِنرزدُرف نقل مکان کرد.
از آن زمان بِکشتاین بیش از ۱۸ میلیون پوند بر روی تکنولوژی و طراحی، برای حفظ خط مقدم طراحی پیانو سرمایه گذاری کرده است.
شور و شوق و تعهد به کمال دومین ها در خانواده بِکشتاین هستند.
مدیر فنی کارکنان خود را دارد که به صورت جداگانه میله چکش را برای
قسمتهای زیر (تریبل)، وسط و یا بم (باس) با توجه به زیر و بمی صدای طبیعی
میله، انتخاب می کند.
فراتر از کیفیتِ صدای آهنگ پیانو، بِکشتاین به عنوان خالق قابهای هنری پیانو منحصر به فرد، شناخته شده است.
اینجا، مکانیست که هنرمندان به صورت جداگانه قابهای پیانو را آرایش و تزئین می کنند تا قاب پیانویی منحصر به فرد و بی نظیر بسازند.
پس شما تنها یک ساز با صدای عالی دریافت نمی کنید، بلکه این ساز یک تکه از هنر را نیز، درست در داخل خودش دارد.
در حقیقت بعضی از قابهای هنری پیانوهای بِکشتاین، قطعاتی در حد و اندازه موزه هستند.
فاتسیولی
هر چند که این شرکت در سال ۱۹۸۱ شروع به کار کرد، اما پائولو فاتسیولی را یکی از برترین سازندگان پیانو در جهان ساخته است.
به عنوان یک پیانیست کسنرت و فرزند کابینت ساز مشهور پائولو فاتسیولی پیشینه ای عالی، برای ساخت یک پیانوی بی نظیر داشت.
او با اشتیاق یک ساز با لمس و تن بی همتا و غیر قابل رقابت، ساخت.
به عبارت ساده تر پائولو فاتسیولی می خواست بهترین پیانویی که می توان با پول خرید، را بسازد.
برای تولید پیانوهای رویال و پیانوهای رویال کنسرت، به صورت انحصاری، هدف بالاترین کیفیت بدون نگرانی برای تولید بزرگ است.
ساخته شدن در ایتالیا این پیانو را ارزان نمی کند، برچسب قیمتهای آن، از حدود ۱۰۰,۰۰۰ دلار تا ۳۰۰,۰۰۰ دلار است.
این پول بسیار زیادی است، اما شرکت تنها بین ۱۲۰ تا ۱۳۰ پیانو در سال
تولید می کند، آنها حتی یک پیانو با ورق طلای ۲۴ عیار هم می سازند.
با این حال فاتسیولی فقط پیانو های رویال و یا پیانوهای رویال کنسرتی می سازد، و این شرکت پیانوی دیواری تولید نمی کند.
همچنین هیچ وقت سعی نکنید که بزرگترین پیانوی رویال کنسرتی ساخته این شرکت را خودتان تکان دهید،
پیانوی زیبای مدل F308 نزدیک به ۵۷۰ کیلوگرم وزن دارد و اندازه آن بیشتر از ۳ متر است.
این سازنده پیانو جوان، یک علامتِ تولیدِ ساز، ساخته است که با شهرتی دست نیافتنی و احترام همراه است.
اگر شما از لحاظ مالی توانی تهیه یک پیانوی این شرکت را دارید، فاتسیولی یک ساز واقعا زیباست،
و با توجه به تولید کم، پتانسیل واقعی برای یک سرمایه گذاری بزرگ را دارد.
اکثر ما ساز چنگ را فقط در فیلم ها دیده ایم.
شاید برایتان پیش آمده باشد که حس کنید دوست دارید نواختن چنگ را یاد
بگیرید اما چون فکر میکنید کار سختی پیش رو دارید از این تصمیم منصرف شده
اید.
اما بر خلاف چیزی که اکثر ما فکر میکنیم نواختن ساز هارپ یا همان چنگ خومان چندان هم سخت نیست.
بلکه میتوان گفت بسیار هم آسان است.
شاید حتی ساز هارپ ساده ترین در بین سازهای زهی باشد.
علت این امر این است که نواختن ساز هارپ نیازی به کشیدن آرشه ندارد پس یکی از ساده ترین سازهای آرشه ای به شمار میرود.
ساز
هارپ صدای بسیار زیایی دارد و همین امر سبب میشود که حتی در اوایل کار
بدون دانستن اطلاعاتی در مورد نحوه نواختن آن بتوانید نواهایی دلنشین با آن
تولید کنید.
در واقع حتی سادهترین آهنگها نیز اگر با هارپ نواخته شوند، بسیار دلنشین خواهند بود.
اگر نظر من را بخواهید، میگویم حتی شکل و شمایل این ساز هم طوری است که افراد را به خودش جذب میکند!
در حالی که گفته میشود در میان سختترین سازهای زهی، ویولون و گیتار خودنمایی میکنند،
باید بگوییم که ساز هارپ یا چنگ در این میان از جمله سازهای سادهتر رتبهبندی شده است.
هزاران سال است که مردم جهان ساز هارپ یا چنگ را مینوازند.
و
این زمان کمی نیست و البته که اگر ساز هارپ بسیار سخت میبود، از هزاران
سال پیش تاکنون منقرض شده بود و به جهت سختی زیاد، مردم آن را نمینواختند.
منشا این ساز نیز مشرق زمین بوده است.
برای یاد دادن این ساز به دوستتان، نیازی نیست که دوست شما چیزی دربارهی موسیقی بداند.
هر کسی با هر دانشی میتواند ساز هارپ را در ابتدا در دست بگیرد و در حالت مبتدی نیز آهنگی زیبا با آن بنوازد.
یادگیری هارپ برای نوازندگان پیانو بسیار ساده است؛ زیرا کار با انگشتان در پیانو، شبیه آن در هارپ است.
همچنین باید گفت مثل پیانو، ساز هارپ نیز هم مناسب چپدستان و هم
راستدستان است و تفاوتی میان راست دست و چپ دست برای نواختن این ساز وجود
ندارد.
تکنیکهایی که در یادگیری ساز هارپ یا چنگ وجود دارد، نسبت به سایر سازهای همردهی آن، بسیار سادهتر است.
شما میتوانید این ساز را خودتان نیز در منزل فرا بگیرید و یا اینکه چند
جلسهی محدود به کلاس آموزشی بروید و بقیه را خودتان در منزل کار کنید.
ساز هارپ به صورت مثلثی و از قدیم الایام از چوب ساخته میشد.
در گذشته، جنس سیمهای این ساز از روده بود اما امروزه از نایلون یا فلز ساخته میشود.
قسمت بالای ساز گردن ساز نامیده میشود؛ یعنی جایی که سیمها به چوب متصل شدهاند.
سیمها را میتوان از این ناحیه کوک یا تنظیم کرد.
به ضلع پایین ساز، sounding board یا بورد ایجاد صدا گفته میشود.
بلندترین ضلع مثلث، ستون نام دارد. در هارپ ها یا چنگهای مدرن امروزی، پدالهایی نیز در قسمت پایین ساز تعبیه شده است.
در این مقاله ازسایت اجاره ماشین با راننده و اجاره ماشین بدون راننده رنت کنیم
ابتدا با لیست آخرین «تلفات» در محصولات بامو شروع میکنیم؛
سال آینده، زمان وداع با نسخه ۳ درب سری ۱ است
که در فرم گیربکس دستی M140i، به نوبه خود، یک مدل کلاسیک محسوب میشود.
همچنین مدلهای سری ۲ گرن تورر، سری ۲ کانورتیبل و مینی کابریولت،
خودروهایی هستند که در آخرین روزهای حضورشان در خط تولید قرار دارند.
سپس نوبت به باموهایی میرسد که اکنون در بازار حاضر نیستند،
ولی قرار است که به زودی آنها را در دنیای خودرو ببینیم.
خودروی لوکس محیط زیستی i9 که قبلاً در نمایشگاهها به نمایش گذاشته شده بود، اکنون به دلیل ارائه مدل کوچکتر،
امّا جادارتر i7 کنار گذاشته شده است.
همچنین مدل دیگری که قرار است از دست برود، i5 است که در سال ۲۰۲۳ از خط تولید کنار میرود.
بامو همچنین جاهطلبیهای کوتاهمدت خود را در حوزه سوپرماشینها متوقف کرده
و در آخرین لحظات از قرارداد خود با مکلارن برای تولید این نوع خودروها چشمپوشی کرده است.
این خودروساز برنامههایی برای یک ساختار جدید وسیله نقلیه با «دایملر» دارد.
و امّا در مورد مینی…
به دنبال مذاکرات با تویوتا مبنی بر توسعه مشترک یک پلتفرم جدید برای خودروهای کوچک
که میتواند در نسل آینده محصولات مینی مورد استفاده قرار گیرد،
مونیخ به این نتیجه رسید که استفاده از قطعات داخلی پلتفرم دیفرانسیل جلوی FAAR
برای خودروهای مینی میتواند برای این خودروساز گران تمام شود
و به همین دلیل، بامو برای جلوگیری از انقراض «مینی»، به یاری گرفتن از شرقیها اقدام کرده است.
اگرچه مدتزمان نسبتاً زیادی از آن گذشته،
امّا شایعات زیادی در مونیخ وجود دارد که بامو سخت به دنبال قرارداد با خودروساز چینی گریت وال
برای توسعه مشترک یک پلتفرم جدید است تا این پلتفرم را در نسل بعدی محصولات مینی مورد استفاده قرار دهد.
بامو برای آمادگی بیشتر برای این همکاری مشترک،
درنظر دارد که ۲ سال دیگر به چرخه عمر کنونی مینی اضافه کند.
این در حالی است که جزئیات برنامهریزی شده و مورد موافقت قرار گرفتهاند.
اولین نمونه جایگزین چینی-آلمانی «مینی»، که از آن با عنوان «مترو رانر» یاد شده، قرار است که اولین بار در سال ۲۰۲۳ رونمایی شود.
در ادامه، در سال ۲۰۲۴، مدل «مترو کروزر» را خواهیم داشت که نسخه بازنگری شده از مینی کلابمن محسوب میشود.
همچنین گفتهها حاکی از ارائه «مترو ادونچرر» سخن گفتهاند که یک نسخه کوچکتر و جمعوجورتر از مینی کانتریمن است.
برنامه کلی در این همکاری،
هدایت تیم مهندسی طراحی جایگزین محصولات مینی توسط بامو و ساخت این خودروها توسط گریت وال در چین است.
گریتوال این خودروها را در کنار نسخههای مخصوص به خودش از این مدلها خواهد ساخت.
امّا سختافزار گرانقیمت FAAR همچنان در زیر پوسته جایگزین مدل ۵ درب سری ۱،
مدل بعدی اکتیو تورر و سری ۲ گرن کوپه مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
در همین حال، کلاوس فرولیش (Klaus Fröhlich)، رئیس بخش تحقیقات و توسعه بامو تأیید کرده
که این کمپانی در حال حاضر مشغول کار بر روی ۱۲ خودروی کاملاً الکتریکی، با هدف ارائه آنها در فاصله سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۴ است.
اگرچه این تعداد هنوز به قوّت خود باقی ماندهاند، امّا برخی از خودروهایی که در ابتدا برای آنها برنامهریزی شده بود،
هماکنون با برخی نسخههای متفاوت جایگزین شدهاند.
از جمله مدلهای جدید، مدل جانشین i3 است که با استفاده از عنوان iX1، قرار است که با نسبتهای یک «کراساور» روانه بازار شود.
تازهواردهای دیگر شامل یک نسخه تمامالکتریکی از نسل بعدی رولز رویس گوست
و مدلهای با فاصله محوری کشیده از iX1، i3 و i5 برای بازار چین هستند.
شاید هیجانانگیزترین مدلی که قرار است به بازار بیاید و در داخل بامو به عنوان یک «شکلدهنده برند» شناخته میشوند،
خودرویی است که بهترینها را در خود جای میدهد و برند بامو را در قرن بیست و یکم تعریف میکند.
بامو i8 قرار است که در سال ۲۰۲۲ بازنشسته شود و این مدل شکلدهنده برند، جای آن را خواهد گرفت.
در حال حاضر، سه گزینه برای این «شکلدهنده برند» درنظر گرفته میشود.
یکی از گزینهها، یک i8 با پوسته جدید است که در آن باتریهای بزرگتر،
موتورهای الکتریکی قدرتمندتر و یک موتور ۲ لیتری احتراق داخلی ۳۲۰
اسببخاری به جای موتور ناهنجار سه سیلندری در آن استفاده شدهاند.
گزینه دوم، تنها ساختار اصلی را حفظ میکند، شرایط جلوبندی و عقب را تغییر میدهد و پیشرانه را از سه به چهار سیلندر ارتقا میبخشد.
گزینه سوم که به نوعی افراطی محسوب میشود،
ساختار «مقدس» قبلی را به کناری مینهد و از یک نمونه جدید مولتی-متریال استفاده میکند.
در حالی که این مدل جدید نیز به صورت پلاگین هیبرید خواهد بود،
گزارشها حاکی از آن است که در سیستم پیشرانه، ترکیبی از یک موتور الکتریکی قدرتمند
( با سه سطح قدرت ۸۰، ۱۰۰ و ۲۱۰ اسببخار)
با یک موتور ۳ لیتری شش سیلندر با قدرت ۳۴۰ اسببخار یا یک موتور بزرگتر V-8 با خروجی ۶۰۰ اسببخار وجود خواهد داشت.
در نتیجه، به نظر میرسد که خروجی ترکیبی ۸۰۰ اسببخار دور از دسترس نباشد.
دامنه رانندگی با این خودرو، در صورت که با آن هیچگونه آلودگی وارد هوای اطراف نشود، بین ۸۰ تا ۱۱۲ کیلومتر گزارش شده است.
در
این دوره محدودیت های موسیقی کمتر شده و کم کم راه جدید خود را آغاز می
کند، تا جایی که در سال ۱۳۰۲ ه.ش. کلنل علینقی وزیری هنرستان موسیقی را با
نام مدرسه عالی موسیقی بنیان گذارد.
روح الله خالقی که به عنوان اولین معلم تئوری و هارمونی در مدرسه ملی موسیقی تدریس می کرد در سال ۱۳۲۴ ه.ش.
انجمن موسیقی ملی را با هدف گسترش موسیقی ایرانی بنا نهاد.
استاد خالقی برای تدریس ساز بربط و قانون که در آن زمان استادی در ایران نداشتند،
از نوازندگان و استادان عرب دعوت به عمل آورد .
ولی عدم آشنایی این اساتید با ردیف و دستگاه های موسیقی ایرانی باعث شده
بود که این ساز به عنوان ساز تخصصی در مدرسه موسیقی تدریس نشود.
در
پی این اقدامات، استاد خالقی تصمیم گرفت دو نفر از استادان تار و ویلن
مدرسه موسیقی را به نام های اکبر محسنی و مهدی مفتاح به عراق فرستاده تا
علاوه بر تهیه ساز، شیوه نوازندگی این ساز را بهتر آموزش ببینند.
اما
این کار نیز نافرجام ماند زیرا آقای محسنی با همان روش و شیوه نوازندگی
تار، عود می نواخت و آقای مفتاح ساز قانون را انتخاب کردند
و شیوه های نواختن این ساز فراموش شده را با خود به ایران آوردند.
کم کم عقیده ها برآن شد که با ساز عود نمی توان موسیقی سنتی ایران را به طور شایسته و قابل قبول نواخت و آن را از سازهای سنتی دور می دانستند.
در
همین دوران است که استاد منصور نریمان تصمیم به یادگیری نواختن ساز بربت
می گیرند و احاطه کامل ایشان به ساز تار و موسیقی دستگاهی ایران باعث می
شود با پشتکار بسیار بتوانند بر نواختن ساز بربت تسلط کافی پیدا کنند.
استاد نریمان به صورت مکاتبه ای با استاد خالقی که در آن زمان ریاست مدرسه
عالی موسیقی را بر عهده داشته، در تماس بودند و درس های بسیاری در زمینه
تئوری موسیقی از آن استاد گرانمایه گرفتند.
در حال حاضر تمام کسانی که در ایران به طور تخصصی ساز بربط می نوازند، یا به طور مستقیم شاگرد استاد نریمان بوده اند
و یا غیر مستقیم از شاگردان ایشان، کتاب های تالیف شده و یا از طریق گوش دادن به ساز استاد نواختن بربت را فرا گرفته اند
و به این ترتیب می توان استاد منصور نریمان را “پدر عود ایران” نامید.
در عصر حاضر با رونق گرفتن آموزش ساز عود به نظر می آید که ساز بربت در ایران جان دوباره ای گرفته است
و روز به روز بر تعداد نوازندگان و علاقه مندان این ساز اصیل ایرانی افزوده می شود.
همانطور که ر مقاله قبل خواندیم ترموود چوبی است که با فرمولاسیون خاصی حرارت دیده است.
اما این حرارت دیدن چه لزومی دارد؟
به طور کلی تفاوت چوب ترمو در این است که حرارت باعث بالا بردن دوام و ثبات هندسی آن شده است.
همچنین جوب ترمو یک عایق حرارتی بسیار خوب است و به همین علت مقاوت بیشتری در مقابل آتش گرفتن دارد.
علاوه بر تمام ویژگی های کاربری کفته شده این نوع چوب به علت زیبایی و جلوه خاص آن گزینه مناسبی برای استفاده در طراحی محسوب میشود.
در فرآیند عایق سازی چوب ترمو از هیچ گونه مواد شیمیایی استفاده نشده و این کار صرفا از طریق حرارت و بخار انجام میشود.
میتوان گفت که این کار در چوب همان خواصی را ایجاد میکند که چوب درخت های محکم و مقاوم استرالیایی دارد.
ضمن اینکه چوب ترمو یک چوب کاملا سازگار با محیط است.
برای نمونه از برخی از این مزیت های چوب ترمو میتوان به کاهش پتانسیل آن در برابر ترک خوردگی و پیچ و تاب خوردن نام برد.
همین مزیت ها استفاده از ترموود در طراحی داخلی و بنای ساختمان را کاری عاقلانه و اقتصادی کرده است.
همچنین ترمو وود برخلاف چوبهای پرداخت شده شیمایی معمولا ظاهر نو و جدید خود را برای مدت ها حفظ میکنند.
در زیر به برخی مزیت های چوب ترمو اشاره خواهیم کرد.
در بالا اشاره کردیم که یکی از مزیت های چوب ترمو ثبات هندسی آن است.
اما این به چه معناست.
چوب ترمو دارای چگالی متریالی که ۱۰٪ از چگالی چوب های سخت کاج های شمالی است میباشد.
این ویژگی به ترموود سختی مشابه چوب سازج میدهد که از چوب های پرداخت شه بسیار بالاتر است.
به یاد داشته باشید که ترموود دارای بوی متمایز و خاصی است که این تفاوت به خاطر تغییرات انجام شده در طی عملیات گرما دادن است.
اما نگران نباشید زیرا چوب ترمو کاملا سازگار با محیط است و هیچ عنصر مضری از این چوبها در هوا منتشر نمی شود.
میزان ترکیبات آلی فرار در ترموود بسیار کمتر از چوب های پرداخت نشده است چرا که بسیاری از ترپن های آن ضمن حرارت دیدن تبخیر شده است.
چوب ترمو نسبت به چوب های پرداخت نشده در برابر آب و پوسیدگی مقاوم تر است.
ترموود مقاوم بالایی در برابر چیزهایی مثل قارچ و رطوبت دارد.
اما شای بتوان گفت تنها ایرا آن این است که در برابر رشد بیولوژیکی جبلکها روی سطح خود مقاوم نیست.
اگرچه رشد جلبکها هیچ آسیب ساختاری به آن وارد نمیکند اما ظاهر صیقلی و درخشان ترموود را خراب کرده و از این رو مشکلاتی از جهت زیبایی شناختی پدید میآورند.
هرچند میتوان به سادگی با صیفل دادن از مشکل رشد جلبکها روی سطوح چوب جلوگیری کنید.
چوب ترمو برای شرایط آب و هوایی شرجی و مرطوب گزینه بسیار مناسبی است چرا که مقاومت بالایی در برابر رطوبت دارد.
به علاوه این چوب در برابر نواسانات درجه حرارات و رطوبت فصلی نیز بسیار مقاوم است.
این به خاطر آن است که تغییرات صورت گرفته در حین عملیات گرمادهی از قدرت آن در جذب یا از دست دادن رطوبت کاسته است.
میزان گنجایش رطوبت این چوب در طی این فرآیند تا حدود ۵۰% کاهش پیدا میکند که همین عامل ثبات هندسی آن را افزایش میدهد.
همچنین ترموود مقاوت بیشتری در مقابل پیچ و تاب خوردن و باد کردن نیز دارد.
دوام بالای چوب ترمو آن را هم برای استفاده در فضای داخل و هم بیرون منزل ایده آل کرده است.
ترموود مقاومت بالایی در برابر پوسیدگی توسط قارچ ها دارد.
البته برای دریافت بهترین نتایج، بهتر است ترموود در بالاتر از سطح مرطوب زمین نصب شود.
چوب ترمو همچنین دارای رسانایی حرارتی کاهش یافته ۲۰ تا ۲۵% نسبت به چوب های نرم معمولی میباشد.
در مقایسه با چوب های پرداخت نشده، ترموود سطح PH اندکی کمتر دارد.
ترمو وود دارای استحکام بیشتری نسبت به چوب های پرداخت نشده یا چوب های پرداخت شده با مواد شیمایی دارد
چرا که گرههای بیشتری در ساختار چوب های اصلاح شده با حرارت وجود دارد.
فرآیند حرارت دهی استحکام چوب را بالا برده و آن را به متریالی ایمن و محکم برای ساخت و ساز تبدیل میکند.
بنابراین از لحاظ ایمنی، ترموود انتخاب خوبی است.
البته در نظر داشته باشید که ویژگی خمش تخته مانند چوب ترمو بسیار شبیه استحکام الوارهای سازهای در نظر گرفته میشود.
ترموود در مقایسه با چوب های پرداخت شده نگهداری نسبتا آسان تری دارد.
هیچ نشت رزین یا ماده ای دیگر از سطح چوب بیرون نمیزند چرا که گرما رزین موجود در چوب را به طور کل حذف کرده است.
این ویژگی همراه با استحکام هندسی بهبود یافته به نگهداری آسان تر از چوب ترمو منجر میگردد.
ترموود علاوه بر داشتن کیفیت خوب، دارای ظاهر زیبا نیز هست.
رنگ پایدار چوبی آن شبیه چوب های با کیفیت و سخت است.
رنگ چوب ترمو بستگی به درجه حرارت گرمای آماده سازی آن دارد که این دما همواره در طول تولید تحت نظارت است.
هنگامی که چوب ترمو در معرض اشعه های UV قرار بگیرد رنگ خود را میبازد و به خاکستری نقره ای متمایل میگردد .
مگر این که سطح آن را با محافظ رنگدانه بپوشانید.
خوشبختانه، ظاهر زیبا و پرطراوت چوب های ترموود ماندگار است چرا که آن ها میتوانند ظاهر نو و تازه خود را بعد از سالیان متمادی حفظ میکنند.
ترموود یک متریال فوق العاده با دوام و کارآمد است که می توانید در ساخت چیزهای مختلفی از آن استفاده کنید.
این ها می توانند به عنوان روکش های فضاهای داخلی و نیز خارجی استفاده شوند.
با این حال چوب ترمو بیشتر برای مصالح کف و سونا استفاده میشود.