درامز یا درام (به انگلیسی: Drum) که در زبان انگلیسی به معنی طبل است، در زبان فارسی معادل «Drum Kit» به معنای مجموعه‌ای از طبلها، سنجها و دیگر سازهای کوبه‌ای است که در کنار هم یک ساز واحد و مستقل را تشکیل می‌دهند. این ساز معمولاً در موسیقی جاز، راک و پاپ کاربرد دارد و به نوازنده آن درامِر می‌گویند.
سازهای درام تقریبا به قدمت نسل بشر می باشند. به استثنای حنجره انسان، سازهای درام قدیمی ترین ابزار موسیقایی ما هستند.
ابتدایی ترین این سازها احتمالا از قرار گرفتن تکه های چوب و یا سنگ بر روی گودال های زمین ساخته شده اند.بعد از آن این موضوع کشف شد که از تنه ی درختان توخالی، صدای بیشتری می توان تولید کرد(شکل قدیمی درام های چوبی امروزی).
مکانی که اولین درام های پوستی در آنجا ساخته شده اند برای کسی شناخته شده نیست، ولی قدمت بعضی از این سازها به ۵۰۰۰ سال می رسد.
پوست حیوانات و یا ماهی ها را روی تنه ی درختان تو خالی می کشیدند و احتمالا این سازها صرفا با دست نواخته می شدند.
پیشرفت های بعدی منجر به ساخت کاسه ها و پوسته هایی شد که شکل های خاصی داشتند. این کاسه ها و پوسته ها به شیوه های متنوعی ساخته می شدند و این شیوه ها با به کارگیری تنوع در کشش پوسته ها حاصل می شدند.
درام هایی که به این روش ساخته شدند، همچنین درام هاییکه طی مراسم مذهبی و با همان کیفیت موسیقایی به دست آمده بودند، تبدیل به آیین مهمی در فرهنگ های مختلف شدند.
امروزه درامز به بدنه های جوبی و پوسته ایی از جنس طلق دارن که معمولا در دو طرف طبل قرار دارن. و البته سوراخهایی هم در کناره بدنه برای خروج صدا..
سایز طبلها هم متفاوته و براساس قطر طبلها بر مبنای اینج محاسبه میشه.
۱- kick یا همون طبل بزرگ که با پدال نواخته میشه.
۲- snare یا همون سایدارم که طبلی با ارتفاع کم و فنری برای ارتعاش در زیر اون هستش
۳- hi tom که طبل ۱ هم گفته میشه.
۴- low tom یا mid tom یا همون طبل دوم ( بسته به نوع سبک موسیقی ممکنه مقدار تام ها افزایش داشته باشه. )
۵- flor tom یا طبلی با ارتفاع بلندتر و صدای بم.
۶- hihat مه تشکیل شده از ۲ عدد سنج که روی هم قراردارن و با پدال بالا و پائین میشن
۷- crash یا سنج
تامهای ۱ و ۲ معمولا در ست استاندارد درامز بر روی طبل بزرگ بسته میشه.
اما در سبکهای دیگه موسیقی ممکنه مقدار تامها و سنجها بیشتر بشه و حتی kick هم دو تا بشه. که برای بستن تام های بیشتر معمولا از نوعی داربست المینیومی که جلوی درامز قرار میگیره استفاده میشه.
انتخاب باغ عروسی – یکی از مهمترین و اصلی ترین بخش های برنامه ریزی جشن عروسی، انتخاب باغ محل برگزاری مراسم است. حداقل شش ماه قبل از تاریخ برگزاری عروسی خود باید نسبت به انتخاب تالار عروسی خود اقدام کنید. برای انتخاب تالار یا باغ عروسی، باید نکات ریز و درشت را در نظر بگیرید و معیارهای زیادی را در ذهن داشته باشد. در اینجا برخی از مهمترین معیارها برای انتخاب باغ تالار محل برگزاری عروسی را ذکر می کنیم.
موقعیت و دسترسی شهری:باغ محل برگزاری جشن عروسی شما می بایست از نظر موقعیت جغرافیایی و دسترسی شهری ، وضعیت مناسبی داشته باشد. شاید مهمترین موضوع در انتخاب باغ عروسی همین باشد. چرا که مهمانان شما می بایست این مسیر را طی کنند و چنانچه دسترسی به محل برگزاری عروسی شما بنا به دلایلی مثل : ترافیک و یا واقع شدن در خارج از شهر ، مشکل باشد باعث کلافه شدن و خستگی مهمانان شما خواهد شد. از طرفی سعی کنید باغ عروسی محل برگزاری عروسی را در نزدیکی آرایشگاه عروس و آتلیه عکاسی خود انتخاب کنید چرا که خود شما هم می بایست این مسیر را طی کنید و چنانچه این اماکن دور از هم باشند ، دیر در جشن خود حاضر خواهید شد. هیچ چیز بد تر از این نیست که عروس و داماد موقع شام به جشن خود برسند.
وسعت تالار یا باغ محل برگزاری جشن عروسی شما ارتباط مستقیم با تعداد مهمانان شما دارد. اگر تعداد مهمانان شما کم هستند، سالن بزرگ و وسیع برای برگزاری عروسی شما مناسب نیست چرا که مهمانان شما در آن پراکنده می شوند و عروسی شما خلوت و سرد به نظر می رسد. بنابراین در صورتی که تعداد مهمانان شما کم هستند ، یک سالن کوچکتر را برای پذیرایی در نظر بگیرید. در ضمن درهر صورت ، از مسئول باغ سوال کنید که در صورت لزوم آیا صندلی اضافه برای پذیرایی دارند یا خیر؟ وسعت تالار یا باغ محل برگزاری جشن عروسی شما ارتباط مستقیم با تعداد مهمانان شما دارد
سقف سالن پذیرایی باید بلند باشد. سالن های با سقف کوتاه دلگیر هستند و مهمانان احساس خفگی خواهند کرد. سقف سالن از نکاتی است که حتما باید در هنگام انتخاب باغ محل برگزاری عروسی ، به آن دقت کنید.
پارکینگ یکی از مهمترین امکاناتی است که باید به آن توجه کنید. باغی که جشن عروسی خود را در آن برگزار می کنید حتما باید مجهز به پارکینگ برای اتومبیل ها باشد. قطعا بیشتر مهمانان شما با اتومبیل شخصی خود به عروسی شما می آیند و علاقه ندارند مدت زیادی را در خیابان های اطراف به دنبال جای پارک بگردند و در نهایت نگران امنیت اتومبیل خود باشند. خصوصا اگر ساکن شهرهای بزرگ و شلوغی مثل تهران هستید حتما به این ویژگی توجه کنید.
معمولا سالن های پذیرایی، یک میز جداگانه را برای صرف شام عروس و داماد در نظر می گیرند و آن را با گل و شمع و … تزئین می کنند. برخی از سالن هزینه این میز را جداگانه محاسبه می کنند و برخی نیز بعنوان هدیه آن را در نظر می گیرند. به طور کلی اگر از نظر هزینه مشکلی نداشته باشید، ایده خوبی است و می تواند شکلی رمانتیک به مجلس شما بدهد. ضمن اینکه در عکس و فیلم عروسی شما نیز ماندگار خواهد شد.
سرویس های بهداشتی را فراموش نکنید. خصوصا اگر عروسی شما در فصل های سرد سال برگزار می شود حتما بررسی کنید که سرویس های بهداشتی به اندازه کافی وجود داشته باشند و در عین حال تمیز و بهداشتی هم باشند. علاوه بر این محل سرویس ها و مسافت آنها تا محل جشن هم خیلی مهم است. امکانات دیگری مثل اتاق بازی بچه ها، رختکن های زنانه و … نیز از نکاتی هستند که می بایست به آنها توجه کنید
امیرمیلاد نیکزاد یکی از نوازنده‌ها و تنظیم‌کننده‌های جوان اما با تجربه است. او طی این سال‌ها با خوانندگان مختلفی به عنوان نوازنده سازهای گوناگون روی صحنه رفته اما اغلب مخاطبان، امیرمیلاد نیکزاد را با نوازندگی پیانو و کیبورد می شناسند. در ادامه پرونده گفتگو با نوازنده‌های موسیقی ایران به سراغ این هنرمند شوخ طبع و فعال رفتیم و دقایقی با او گپ زدیم.
امیرمیلاد نیکزاد در این گفت‌وگو از سوابق و خاطرات جالب‌اش در عرصه نوازندگی و همچنین فعالیت‌های این روزهای خود صحبت کرد که می‌توانید بخوانید:
اولین سازم پیانویی بود که پدرم در سه سالگی برایم خرید. زمانی که دو ساله بودم، خاله‌ام پیانو می‌نواخت و گاهی سراغ آن می‌رفتم. برخوردم با پیانو، توجه معلم خاله‌ام را جلب کرد و گفت نت‌هایی که من روی پیانو می‌زنم تقریباً درست هستند. همین شد که برایم پیانو خریدند و آموزشم در چهار سالگی توسط معلم شروع شد. در شش سالگی با دکتر «محمد سریر» و در ادامه شاگرد آقایان «فریبرز لاچینی» و «انوشیروان روحانی» بودم. دورانی که پیش آقای لاچینی می‌رفتم به درامز علاقه مند شدم و نواختن این ساز را از ده سالگی شروع کردم.
به جز ویولن و سازهای بادی، تمامی سازها را می‌نوازم. درامز را خیلی دوست دارم و در کنسرت «بابک جهانبخش»در لندن و کنسرت «حامی» هم درامز زده‌ام.
مدتی شاگرد آقای انوشیروان روحانی بودم و پس از رفتن او، چند وقت شاگرد دخترشان بودم. از یازده تا هفده سالگی هم در کنار «پویا نیک‌پور» بودم و نکات مختلفی از او یاد گرفتم. اولین استیج من هم در سن هفده سالگی به همراه دکتر «محمد اصفهانی» بود.
حدوداً سال هشتاد و شش، دکتر یک برنامه برای متخصصین مغز و اعصاب در کاخ سعدآباد داشت که به همراه پویا نیک‌پور به این اجرا رفتم؛ آن زمان به او عمو می‌گفتم! گفتم عمو اجازه می‌دهی این کنسرت را همراه شما روی صحنه ساز بزنم؟ گفت مگر پارت‌ها را می‌دانی؟ من هم گفتم اگر خراب شد و هر اتفاقی رخ داد مسئولیتش با خودم است. آقای اصفهانی ابتدا با پویا نیک‌پور بحث کرد، طبیعتاً به نوازندگی من شک داشت چون اولین‌بار بود که روی صحنه می‌رفتم. موضوع جالب این بود که اعضای گروه تعجب کرده بودند و می‌پرسیدند من پارت‌ها را از کجا بلدم؟!
آن سال‌ها، در خانه پارت کیبورد اکثر خواننده‌ها را می‌نواختم. مثلاً سی‌دی‌های علیرضا عصار یا محمد اصفهانی را می‌خریدم و روی قطعات آنها کیبورد می‌زدم.
سال 83 یک سینتی سایزر رولند برند فانتوم خریدم.
پیانو ساز اصلی من بود ولی آن زمان صداهای مختلف را دوست داشتم. به همین دلیل به درامز و گیتاربیس هم علاقه مند شدم و از همان دوران مقوله تنظیم هم کم‌کم در من شکل گرفت.
سه تار، تار، دف و تمبک می‌نوازم و ضبط استودیوییِ سه تار و دف هم داشته‌ام. سه تار حال عجیبی به من میدهد و خیلی دوستش دارم.
در حال حاضر با «حجت اشرف‌زاده» کار می‌کنم که خواننده بسیار خوب و با اخلاقی است. «حمید هیراد» هم سنتی می‌خواند اما فیوژن کار میکند. «همایون شجریان» هم خواننده سنتی ایرانی بود ولی الان دیگر سنتی نمی‌خواند. من در یک قطعه از آلبوم «رگ خواب» هم درامز نواخته‌ام. همچنین برخی کارهای استاد «محمدرضا شجریان»، استاد «شهرام ناظری»، گروه «کامکارها» و «علی زندوکیلی» را دوست دارم و گوش می‌کنم.
به دلیل تحولات زیاد در آهنگسازی‌ها و تنظیم قطعاتش. در قطعه‌ای که «آرین کشیشی» برایش تنظیم کرد، من درامز نواختم که یک قطعه راک تمام و کمال است.
بله درست می‌گویی. سبک من در ابتدا کلاسیک بود و در بین اساتیدم فقط آقای لاچینی کمی پاپ بود. در اولین جشنواره موسیقی پاپ که سال هفتاد و هفت برگزار شد هم به عنوان جوان‌ترین آهنگساز ایران انتخاب شدم. بعد از اینکه پیش پویا نیک‌پور رفتم، تنظیم و موسیقی پاپ برایم جذابیت بیشتری پیدا کرد و برای همین دنبال این سبک رفتم. پیش آقای نیک‌پور موسیقی جَز و سبکهای دیگر را هم کار کردم.
بگو با چه خواننده‌ای روی صحنه نرفتی؟! (خنده) «حمید عسکری»، «سهراب پاکزاد»، «فرهاد جواهرکلام»، «بهنام ابطحی» ،«رضا صادقی»، «پیام صالحی» و«امید حاجیلی» از جمله هنرمندانی بودند که با آنها روی صحنه رفته‌ام. به ترتیب «فرزاد فرزین»، «سیروان خسروی»، «زانیار خسروی» و دوباره فرزاد فرزین خواننده‌هایی بودند که در ادامه با آنها همکاری کردم.
اولین‌بار با او به عنوان نوازنده گیتارباس روی صحنه رفتم. «رضا تاجبخش» نمی‌توانست بیاید و من به عنوان بیسیست گروه را همراهی کردم! در ادامه هم به همراه نیما در اجراهای مختلف حضور داشتم.
تا حالا با دست چپ گیتارباس و با دست راست کیبورد نواخته‌اید؟ روی دست چپم صدای گیتارباس را روی کیبورد اسپیلیت کرده بودم و با دست راست هم کیبورد معمولی می‌نواختم. من در آن کنسرت چنین تجربه عجیبی با نیما داشتم و اتفاقاً این هم بدون تمرین بود.
همه می‌گویند آچار فرانسه هستم! مثلاً با گروه «دارکوب» در کنسرت کیش آنها درامز هم نواختم.
من خیلی پیگیر هستم! در یک اجرا با سیروان خسروی فقط گیتار باس نواختم. کلاً دوست ندارم فقط به یک ساز محدود باشم.
در پیانو «رضا تاجبخش»، «امیر فتحی»، «مهدی فردی» و «پویا نیک‌پور» خیلی خوب هستند. در کیبورد هم «اشکان آبرون»، «سهیل اباذری» و «ساسان هاشمی» از جمله نوازنده‌های خوب کیبورد هستند. یک نوازنده جوان به نام «چنگیز قلندری» هم می‌شناسم که ساکن بندرعباس است و خوب ساز می‌زند.
فقط «جردن رودس».
این سوال خیلی سخت است چون در گروه حمید عسکری همه بهترین بودند. «نیما وارسته»، «امید حجت»، «ایمان حجت»، «رضا تاجبخش» و «علیرضا میرآقا» نوازنده‌های خوب آن گروه بودند. در کنسرت سیروان هم «نیما رمضان»، «آرش پژندمقدم»، «رضا تاجبخش»، «اشکان آبرون» و «امید حاجیلی» حضور داشتند.
سن کمی داشتم و می‌خواستم تجربه‌های مختلفی کسب کنم. نیما وارسته با سه گروه کار می‌کرد و من هم با آن سه گروه بودم و خاطرت کنسرت‌هایم با او را فراموش نمی‌کنم. رضا تاجبخش هم با گروه‌های مختلفی بود و من هم با او همکاری می‌کردم. یک مدت ساعت ده صبح به استودیو «دفینه» می‌رفتیم و تا چهارصبح فردا به همراه شش گروه مختلف تمرین می‌کردیم.
من با همه مسائل و مشکلات خواننده‌ها می‌سازم ولی بعضی از آنها به من کم لطفی کرده‌اند.
برخلاف پیانو، به آموزش کیبورد بها داده نمی‌شود. چون در حال حاضر لپ‌تاپ و سیکوئنس آمده، البته من خودم هم از این امکانات جدید استفاده می‌کنم و این یکی از دلایلی است که کمتر به کیبورد بها داده میشود. نسل جدید نوازنده‌های سازهای دیگر خیلی خوب هستند ولی عملاً به غیر از چند نفر، نسل جدیدی در نوازندگی کیبورد نداریم.
در ایران آموزش کیبورد نداریم چون نوازندگی کیبورد با اُرگ فرق دارد. مثلاً اینکه یک korg pu80 بخرید و در عروسی بنوازید با نوازندگی کیبورد فرق دارد. چون نواختن کیبورد و سینتی‌سایزر کار ساده‌ای نیست و ساختن صدا و لهجه خوب، کار آسانی نیست. مثلاً «امیر فتحی» واقعاً لهجه سازش مشابه ندارد یا «سهیل اباذری» که یک لهجه ترکی جالبی دارد. با وجود این پیچیدگی‌ها برای کیبورد آموزش درست و کاملی در ایران نداریم. اما برای پیانو اساتید بسیار خوبی مثل «شایان تاجبخش»، «یلدا صمدی»، «سامان احتشامی» و «حمزه یگانه» داریم. البته خود من هیچ وقت سمت آموزش نوازندگی نرفتم چون اعصابش را ندارم! دو شاگرد داشتم و جلسه دوم آنها را بیرون کردم! (خنده) نوازنده خوب همیشه نمی‌تواند مدرس خوبی باشد و مدرس خوب هم به ندرت پیش می‌آید که نوازنده خوبی باشد.
معضل اصلی این است که استاد خوبی برای کیبورد نیست و باید سعی کنیم اساتید خوبی در این زمینه تربیت کنیم.
حدود پنج ماه است که فقط روی تنظیم معطوف شده‌ام. در خانه هم یک استودیو درست کرده‌ام و کارها را انجام می‌دهم. الان نوازندگی اولویت دوم من است. دورانی که نوازندگی برایم اولویت اول بود تمام شد.
من در حال حاضر ضبط استودیویی زیادی انجام نمی‌دهم ولی نوازنده‌ها باید یک سندیکا داشته باشند تا به چشم بیایند و قدرت تصمیم‌گیری داشته باشند. نه اینکه با وجود بزرگانی مثل «فیروز ویسانلو» و «بابک ریاحی‌پور»، چند نوازنده جوان و گمنام بخواهند قیمت آنها را بشکنند. الان درامرها برای خودشان یک انجمن دارند، گیتاریست‌ها هم چنین تصمیمی دارند ولی باید انجمن نوازندگان ایران داشته باشیم. در این انجمن باید برای موارد مختلف از جمله دستمزد ضبط‌های استودیویی تصمیم‌گیری شود.مثلاً «بابک ریاحی‌پور»، «فیروز ویسانلو»،«رضا تاجبخش»، «هومن غفاری»، «مسعود همایونی»و«همایون نصیری» و ده‌ها نوازنده حرفه‌ای دیگر باید خیالشان راحت باشد و بدانند یک مجموعه پیگیر مسائل و مشکلاتشان است.
«امیرحسین آرمان» خواننده تیتراژ جدید برنامه «فرمول یک» با اجرای «علی ضیا» شد. این هنرمند سینما و موسیقی در بخش ترانه این قطعه که «ترفند» نام دارد با «احمد امیرخلیلی» همکاری کرده است. ملودی توسط «امیرعلی بهادری» ساخته شده و تنظیم و میکس و مسترینگ هم اثری از «پیمان میرزایی» است. این اولین تجربه تیتراژخوانی امیرحسین آرمان محسوب میشود و او طی ماه‌های اخیر به شکل جدی کارهای تولید قطعات جدید و آلبومش را هم پیگیری کرده است. آلبومی که او از سال گذشته صحبت‌هایی در مورد آن مطرح کرده بود ولی هنوز زمان انتشارش مشخص نیست.
به گزارش صفحه اخبار واوموزیک امیرحسین آرمان درباره جدیدترین قطعه خود گفت:«این قطعه به نام ترفند فضایی انرژیک و مثبت دارد. از زحمات احمد امیرخلیلی، امیرعلی بهادری و پیمان میرزایی برای ترانه و ملودی و تنظیم این کار تشکر می‌کنم و از خروجی کار راضی هستم. امیدوارم این اثر مورد پسند مخاطبان هم واقع شود. همچنین از همراهی علی ضیا هم تشکر می‌کنم. من یک مرتبه قبلاً مهمان برنامه فرمول یک بودم و این برنامه هم فضای پر انرژی دارد. قطعه ترفند این هفته در ویژه برنامه عید فطر فرمول یک پخش میشود و از هفته آینده طبق روال همیشه هر روز صبح پخش خواهد شد.»
او سپس اعلام کرد:«طی ماه‌های اخیر کمی درگیر فیلمبرداری چند پروژه بودم اما پیگیر کارهای تولید قطعات جدید و اتمام آلبوم هم هستم. سال گذشته درباره آلبوم صحبت کردیم و بدقول شدم اما در سال جاری ساخت قطعات جدید را دنبال می‌کنم. البته به دنبال همکاری با یک تهیه‌کننده هم هستم چون تولید و انتشار قطعات مستلزم صرف هزینه‌های زیاد است و ارائه آنها به صورت تک آهنگ در فضای مجازی بازگشت مالی ندارد. در مقوله آلبوم هم متأسفانه این روزها شاهد هستیم که آلبوم‌ها در بازار موسیقی فروش خوبی ندارند. البته برنامه‌های زیادی برای کنسرت و اجرای زنده دارم و هدف اصلی من همین است. چون مهمترین بخش خواندن و فعالیت در موسیقی، حضور روی صحنه است. برای این امر باید حداقل ۱۷ یا ۱۸ قطعه داشته باشیم که در حال حاضر حدود هشت یا نه قطعه آماده داریم و پروژه چند اثر دیگر را هم دنبال می‌کنیم.»
این خواننده درباره مضمون آلبومش و همچنین شکست برخی بازیگران در عرصه خوانندگی گفت:«از سال گذشته تا امروز در قطعات آماده و کارهایی که قصد تولیدشان را داشتیم تغییراتی لحاظ کردیم و آثار همگی به روز هستند. فضای کلی آلبوم هم با انرژی و مثبت است. منظورم از با انرژی این نیست که همه قطعات شاد هستند بلکه در قطعات آرام هم انرژی وجود دارد. درباره اینکه من با بازیگری بین مخاطبان مطرح شدم و قطعاتی را با صدای خودم منتشر کرده‌ام هم باید بگویم که تمام تلاش من این بوده آثاری را به مخاطبان ارائه کنم که به دل آنها بنشیند. چون فکر می‌کنم یکی از دلایل شکست برخی بازیگران در عرصه موسیقی، تحمیل سلایق شخصی موسیقیایی به مخاطب بوده است. اما در آثاری که تولید خواهیم کرد به سلیقه مخاطبان عزیز توجه می‌کنیم و دیدگاه‌های خودم و سایر عوامل تولید را هم لحاظ خواهیم کرد.»
امیرحسین آرمان نهایتاً درباره زمان انتشار آلبومش این توضیحات را بیان کرد:«درباره زمان انتشار آلبوم و چیدمان نهایی قطعات در حال حاضر نمی‌توانم جزئیاتی را اعلام کنم. چون تغییراتی در روند تولید کارها داشته‌ایم و نمی‌خواهم با عجله صرفاً یک آلبوم معمولی به بازار عرضه کنم. بلکه دوست دارم با برنامه‌ریزی و دقیق پیش برویم. اما به زودی احتمالاً تک قطعات دیگری را منتشر خواهم کرد.»
مرحله بعدی کاشتن بذر ( شروع تمرین ) است.همانطور که میدانید اگر بذری درست کاشته نشود تا ثریا کج خواهد رفت.چه بسا بسیاری از هنرجویان محترم زمان و وقت زیادی برای رفع اشکال و اصلاح مطالب گذشته خود صرف کرده اند.
1)اولین و مهمترین نکته این است که (یادگیری نباید با خود آزاری باشد).هنرجویان مبتدی به علت عدم تجربه کافی در زمینه تمرین موسیقی بسیار گفته اند که هنگام مواجه با اشکال،شروع به جنگیدن و سخت گرفتن با قسمتی از ملودی کرده اند و در نهایت قادر به حل مشکل خود نبودند و تمریناتشان را رها کرده اند.
تمرین نباید با زحمت بیهوده و بدون تفکر انجام گیرد، بر اساس توان و ظرفیتهای خود به نوازندگی بپردازید در غیر این صورت انگیزه خود را از دست خواهید داد،در نظر داشته باشید که انگیزه مانند( سوخت اتومبیل )،سوخت یادگیری است. باید به جای جنگیدن و یا عصبی شدن از مربی خود راهنمایی بگیرید.
2) نکته مهم دیگر، نوع برخورد شما با بخش تمرینی تان است.
من با توجه به روش تدریسم که بر پایه روش انگلیسی است و در هر بخش که شامل آهنگ،نت و تکنیک می باشد، روشهای خاص تمرین هر کدام از این بخشها را به هنرجوی خود خواهم گفت.براین اساس شما هنگام تمرین در بخش مثلا تکنیک باید روشهای تمرین تکنیک را بدانید تا بتوانید نتیجه موثر بگیرید.
همیشه این سوال را از خود بپرسید که ((چگونه تمرین کنم)). اگر آهنگی را میخواهید یاد بگیرید، از خود بپرسید روش برخورد با آهنگ و یادگیری آن چگونه است. اگر میخواهید نت تمرین کنید،روشها و راه حلهای تمرین نت را فرا گیرید.بدین گونه است که میگویم برخورد (روش) شما با بخش تمرینی تان مهم است.برای یادگیری این امر از مربی خود کمک بگیرید.
یک شعار معروف میگوید(در هر کاری تنها روش است که اهمیت دارد) و بطور کلی میتوان گفت (( چه چیزی را یادگرفتن مهم نیست،مهم این است که چگونه فرا میگیرید)) و بعد از آن تداوم، پایدار ماندن و استمرار در تمرینات است.
3)یکی از موارد مهمی که متاسفانه همیشه به اشتباه گرفته میشود (فهمیدن،یادگرفتن و رابطه بین آنهاست). توجه کنید که فهمیدن منجر به یادگیری نمی شود. فهمیدن پایه اولیه یادگیری است.چیزی را که شما خوب متوجه شوید دلیل بر یادگیری و مهارت شما در آن نمی باشد.میان فهمیدن و یادگرفتن هر امری پل ارتباطی وجود دارد که آن فقط ((تمرین درست)) است و تا زمانی که این پل ارتباطی وجود نداشته باشد یادگیری حاصل نخواهد شد.
بسیار دیده ام که هنرجویان محترم با وجود داشتن درک و فهم خوبشان، قطعات و دروس را اشتباه مینواختند که علت آن روش تمرین نادرستشان بوده نه عدم درک مطلب،این امر بعد از مدتی منجر به پایین آمدن اعتماد به نفس و از دست دادن انگیزه شان شده و معتقد به این میشوند که استعداد موسیقی ندارند و رها میکنند.
توجه کنید مطالبی که مربی محترم در کلاس توضیح میدهد و شما متوجه آن میشوید دلیل بر یادگیری مطلب نیست، شما فقط متوجه شدید، بعد از آن وظیفه هنرجو این است که با تمرین درست،منظم و دقیق مطالب فهمیده شده را به یادگیری تبدیل کند.
1)تمرین نباید با زحمت بیهوده و سخت گرفتن همراه باشد.
2)به راه و روش و چگونگی تمرین باید دقت کرد.
3)فهمیدن را نبایدبایادگرفتن اشتباه گرفت.
حال بیایید عملکرد یک کشاورز را با هم بررسی کنیم.(آماده کردن زمین)گوش دادن به موسیقی و (کاشتن بذر)شروع تمرین انجام شد. وظیفه اصلی کشاورز بعد از این مراحل این است که از بذر و جوانه خود مراقبت به عمل آورد یعنی جدا کردن علفهای هرز،نور کافی خورشید و آبیاری به موقع محصول و... به عبارتی مراقبت کامل از جوانه تا بزرگ شود،میوه دهد و به ثمر رسد.
حال سوال این است که این مراقبت در موسیقی چگونه است و به چه شکل انجام میگیرد؟؟
این مراقبت در حین انجام تمرینات هنرجو صورت میگیرد که قسمتی از آنها در نوشته های پیش گفته شده مانند داشتن برنامه خوب و صحیح روزانه،خوب فهمیدن،تعهد اجرایی،خوب گوش کردن و تمرین هدفمند.از عوامل دیگر این مراقبت بر اساس تجربیات و گزارشاتی که هنرجویان محترم بیان کردند به اختصار خواهم نوشت.
1) یکی از وظایف اصلی هنرجو حین تمرین، ایستادگی،صبر و هوشیاری هنگام برخورد با مشکل اجرایی است.بارها مشاهده شده که هنرجویان حین تمرین، وقتی به اشکالی برخورد کرده،متاسفانه همانجا متوقف شده و گاهی دست از تمرین کشیده اند.در این موقع چه کاری باید انجام داد؟؟
جواب به دنبال راه و روش برای برطرف کردن اشکال و سپس کمک و راهنمایی از مربی است.
((باید به دنبال راه و روش برای یادگیری بود )) از خود بپرسید چگونه باید این اشکال را برطرف کنم و روشهای مختلفی را اختراع و امتحان و آزمایش کنید.
با این کار هم قوه تخیل پرورش می یابد و هم خلاقیت. و همچنین توان فکری فرد بالا میرود.فراموش نکنید که در کنار همین اشکالات توان تجزیه و تحلیل و قدرت فکر و تواناییها در یادگیری و دیگر زمینه های زندگی افزایش می یابد و شما را به فردی هوشمند و باهوش تبدیل میکند بنابران همیشه:
2) بسیاری از هنرجویان محترم گفته اند در کنار مربی و یا افراد دیگر و یا هنگام اجرای تکالیف در محضر مربی توانایی نواختن نداریم و دچار اظطراب می شویم که این مورد به عدم اعتماد به نفس کافی برای برای نوازندگی دلالت دارد.در اینجا 2 نکته می توان گفت:
الف: یکی از عوامل بسیار مهم در یادگیری هر چیزی داشتن جسارت یادگیری است.کسانی در امر یادگیری موفق هستند که (جسارت یادگیری) داشته باشند.بدین معنی که با شوق و اعتماد به نفس و نکته مهم نترسیدن از اشتباه نواختن به یادگیری بپردازند که برای بدست آوردن این جسارت،بهترین تمرین خود را به دامان آن انداختن و نترسیدن از اشتباهات است.
ب:( داشتن اعتماد به نفس): که برای تقویت آن باید تمرین اعتماد به نفس کرد و بهترین تمرین این است که برای خانواده،دوستان و یا افرادی که میدانید نوازندگی کنید.در این صورت اعتماد به نفس نوازندگی پیدا خواهید کرد و سپس جسارت یادگیری را در خود تقویت می کنید.
3) خوشحال باشید از اینکه دروس خود را تمرین و یا قطعه ای را می نوازید.این جمله ایست که از صحبتهای استاد عزیز(حسین علیزاده) یاد گرفته ام.این بدین معنی است که :
الف:زمانی از اجرای قطعه ای خوشحال هستید که بتوانید با آن ارتباط برقرار کنید و این بدین معنی است که با کاری که میکنید ارتباط خوب برقرار کرده اید.
ب:وقتی کاری را با خوشحالی انجام میدهید یعنی در آن (اشتیاق و ذوق به یادگیری) وجود دارد نه اجبار و فشار و ترس،از این رو انگیزه و تمایل به یادگیری موسیقی در هنرجو تقویت می شود که این بهترین خود تشویقی است . بنابراین:
4) متاسفانه درصدی از هنرجویان زمان برای رفع اشکال تمرینات خود نمی گذارند که در واقع در مدیریت به آن بررسی عملکردها می گویند.همیشه باید بعد از اینکه قطعه ای را تمرین کرده و یاد گرفتید زمانی برای بازبینی و رفع اشکالات خود بگذارید که این در واقع قسمتی از برنامه ضروری تمرینی هنرجوست.
بسیار دیده ام که هنرجویان مثلا یکی از دروس خود را فراموش کرده تمرین کنند و یا چند میزان از نت را جا انداخته اند که این گونه اشکالات در زمان بررسی و بازبینی مجدد رفع خواهد شد.
5) نسبت به درجه سختی دروس زمان بندی کنید.دروسی را که برایتان آسان تر است وقت کمتر و دروسی را که برایتان سخت تر است وقت بیشتری بگذارید.بدون زمان بندی درست برای تمرین،وقت را بیهوده از دست دادن است همیشه یادتان باشد که
(باید در کمترین زمان بهترین استفاده را از تمرینات خور ببرید)
6) یکی از موارد بسیار مهمی که متاسفانه هنرجویان محترم به اشتباه میگیرند و من تاکید فراوان به آن دارم این است که:هنرجو پس از چند بار تمرین روی تکالیف خود و اجرا کردن دروس آنها را رها کرده و فکر می کنند که یاد گرفته اند و دیگر کافی است.بسیار توه کنید که مهم اجرای دروس نیست،مهم توانایی و مهارت و یاد گرفتن نوازندگی است نه صرفا اجرای درسها.هرچقدر بیستر تمرین کنید مهارت و تجربه شما در نوازندگی بیشتر می شود.به این نکته خوب فکر کنید.
(هدفتان یادگرفتن نوازندگی باشد نه اجرا و یا تحویل درس و تکلیف به استادتان)
7) جمله(وقت نشد)اصطلاح خوبی نیست. برای بدست آوردن هر چیزی باید برای آن وقت گذاشت و فراموش نکنید به اندازه وقتی که برای تمرینات خود صرف می کنید،برداشت محصول می کنید.
8)مورد دیگری که بعضی از هنرجویان محترم رعایت نمی کنند و گزارش شده این است که پیوستگی تمرین در زمان یک جلسه تمرینی وجود ندارد.
زمانی را که برای تمرین خود میگذارید فقط تمرین کنید و تمرینات خود را قطع نکنید و به کار دیگری نپردازید.جدی بودن در تمرین فقط به معنای مثلا هر روز تمرین کردن نیست بلکه معانی دیگری هم در بر دارد.یکی از معانی جدی تمرین کردن این است که در یک جلسه تمرینی،تمرینات خود را قطع نکنید و به کار دیگری جز تمرین نپردازید.به عنوان نمونه (در موقع تمرین صدای تلفن شنیده شود و شما تمرین را قطع و با تلفن حود صحبت کنید) که متاسفانه درصد زیادی از هنرجویان(طبق گزارشاتشان)این مورد و نظایر آنها را رعایت نمی کنند که نتیجه آن:
(از هم گسیختگی و ناپیوستگی تمرین است)
و این ناپیوستگی باعث میشود که نتوانید دروس را در حافظه خود ثبت کنید و حفظ شوید و بعد از چند ساعتی دروس را فراموش می کنید.به عبارتی هر چه فاصله زمانی بین دو جمله موسیقی طولانی تر باشد،به همان نسبت هم ارتباط و اتصالی که باید انجام گیرد ناپایدارتر خواهد بود . اما رعایت کردن این نکته چه پیامدهایی برای هنرجو دارد؟؟؟
1) مانند زنجیری تمرینات شما پیوستگی خواهد داشت.
2) دروس در حافظه شما ثبت میشود.
3) ذهن شما به شرطی شدن و تمرین منظم و پیوسته عادت میکند.
4) به خودتان و کاری که می کنید احترام میگذارید.
5) دیگران هم یاد میگیرند که مزاحم تمرینات شما نشوند و به شما و تمرینتان احترام بگذارند.
9) کنسل کردن کلاس یکی از آفت های بزرگ زمان یادگیری است.توجه کنید تا مادامی که شما در کلاس حضور دارید و پیوستگی کلاس را حفظ می نمایید،به حوزه انرزی مربی و کلاس متصل هستید، به علاوه حضور در کلاس سه عمل مهم تعهد،انگیزه و اعتماد به نفس را در شما تقویت می کند. مخصوصا دوره مقدماتی که هنرجو (مانند کودکی که تلاش میکند و یاد میگیرد روی دو پای خود بایستد و پدر و مادر از بروز آسیبهای احتمالی و زمین خوردن مراقبت و مواظبت لازمه را از وی به عمل می آورند) تحت حمایت مربی خود قرار می گیرد.اما چند نکته در این مورد این است که:
1: تعهد در اینجا به دو شکل است.تعهد یادگیری و تعهد تمرین.
2: دیدن و شنیدن نوازندگی مربی و استفاده از تجربیات وی انگیزه،روحیه و شوق به یادگیری را در هنرجو بر می انگیزد.
3: نوازندگی در کلاس و در کنار مربی اعتماد به نفس و جسارت یادگیری و نوازندگی را در هنرجو تقویت می کند.
4: از دیدگاه یک مربی می توانم بگویم حضور مستمر و پیگیر هنرجو در کلاس شوق،انگیزه و توجه مربی را به خود جلب می کند.ضرب المثلی می گوید:(مستمع صاحب سخن را بر سر ذوق آورد).
5: حضور در کلاس باعث ایجاد نظم، یادگیری اصول رفتاری موسیقی و نوازندگی می شود.یادگیری اصول رفتاری،به معنای یادگیری اخلاقیات،بینش،روش برخورد با هدفتان,خودتان و تمریناتتان در موسیقی است.
6: حضورمستمر در کلاس نشانه احترام و توجه به خودتان و هدفتان است.
7: حضور در کلاس باعث می شود که هنرجو طبق برنامه ریزی و جدول زمانی که استاد طراحی نموده پیش رفته و روال تدریس و پیشترفت خود را احساس کند. همانطور که میدانید یکی از موفقیتهای اصلی هنرجو در فرایند یادگیری همراهی او با جدول زمانبندی و متد آموزشی استاد است.
8: امیدوارم که متوجه معنی حوزه انرزیکی مربی و کلاس شده باشید.
مغز شما درست همانند یک قطعه زمین کشاورزی است. مواظبش باشید، تمرین درست مانند کشت کردن در آن زمین است،پیگیری خوب، درست مثل کود عمل می کند و نظم و تعهد هم مانند آفت کش و سم است.