در چین قدیم برگزاری مراسم عروسی به شش مرحله تقسیم میشد
و به عبارت دیگر، داماد به عروس هدایای نامزدی تقدیم میکرد وبعد پیشنهاد ازدواج می داد و اسم و روز تولد عروس را میپرسیدند.
درمرحله بعد یک روز خجسته را انتخاب و مراسم ساده برگزار میگردید واز ان به بعد دو طرف نامزد هم بودند.
البته در مرحله بعد داماد وسایل مورد استفاده در زندگی را به عروس تقدیم میکرد
و سپس یک تاریخ خجسته تعیین می نمودند و آخرین مرحله برگزاری مراسم ازدواج را انجام میدادند.
البته مراسم ازدواج با برخی آداب و رسوم نیز همراه بود.
برای نمونه، عروس هنگامی که خانواده خود را ترک میگوید، باید گریه کند تا نشان دهد نمیخواهد خانواده اش را ترک بکند.
همچنین در مراسم ازدواج باید داماد و عروس به پدران و مادران و اعضای خانواده تعظیم کنند.
البته مراسم جالب تر این است که پس از برگزاری مراسم عروسی در شب مهمانان با هیاهو و شادی کنان با عروس و داماد شوخی میکنند.
در دورههای مختلف وسائل عروس متفاوت بودبه طوریکه قبلا چینیان از کالسکه و یا کجاوه استفاده میکردند
و در بعضی مناطق، نیز از قایق، اسب و خر استفاده میشد.با پیشرفت جامعه، مراسم عروسی ملیتهان نیز تغییر کرد.
نمونه اینکه، در سال ۱۹۴۹ میلادی پس از تاسیس جمهوری خلق چین، جوانان عادات و رسوم قدیمی مراسم عروسی را کنار گذاشتند.
در آن زمان سطح زندگی چینیان بالا نبود.
بدین سبب، مراسم عروسی ساده برگزار میشد.
معمولا داماد و عروس فقط سند ازدواج میگرفتند و دیگر مراسمی برگزار نمیکردند.
ولی در سالهای ۷۰ قرن گذشته، برگزاری مراسم عروسی چینیان با سالهای ۵۰ متفاوت بود
زیرا در آن زمان، زندگی چینیان بهتر شد و برگزاری مراسم عروسی تنوع پیداکرد.
داماد با دوچرخه و یا تراکتور عروس را به خانه میآورد. بعضیها حتی از خودرو ساخت چین استفاده میکردند.
هدایای مهمانان به داماد و عروس حوله، تشک و روبالشی بود.
البته، شیرینی و شراب بسیار مصرف میشد.
در برگزاری مراسم عروسی، داماد و عروس شیرینی به مهمانان میدادند و به سلامتی مهمانان مینوشیدند.
پس از سالهای ۸۰ قرن گذشته، مراسم عروسی چینیان بسیار تغییر یافته است.
لازم به ذکر اینکه در استان ” شاندونگ ” شاه بلوط، عناب و بادام زمینی روی
تختخواب داماد و عروس گذشته میشود که کنایه از داشتن فرزند در آینده نزدیک
است.