واکنش نوزادان به انواع موسیقی

نوزادان به صدای موسیقی واکنش نشان می‌دهند؛
برخی از انواع موسیقی ممکن است آنان را بترساند و باعث گریه‌شان شود و از بعضی لذت می‌برند.

نوزاد به موسیقی‌ای که از تلویزیون پخش می‌شود با دقت گوش می‌دهد.

همه با نوزادان مانند خواننده‌های اپرای سوپرانو (با صدای زیر) و با اغراق در کلمات حرف می‌زنند.

نوزاد به چنین حرف زدن‌هایی توجه نشان می‌دهد و به آن علاقمند است.

اگر کسی در حضور نوزاد با خشم صحبت کند، مثلاً بلند صحبت کند یا داد بزند، ممکن است نوزاد به گریه بیفتد.

برخی از نوزادان حتی با آوایی متقابل به این خشم اعتراض می‌کنند.

اگر در یک میهمانی باشید یا جایی که موسیقی ریتمیک پخش می‌شود
و یا حتی برایش به اصطلاح ‘نانای’ کنید، نوزاد همراه می‌شود
و شروع به تکان دادن بدنش با ضرب موسیقی و در حقیقت رقصیدن می کند.

اکثر والدین به احتمال زیاد چنین تجربیات و واکنش‌هایی را به یاد می‌آورند.
حتی لحظاتی پیش خودشان افتخار کرده‌اند که نوزادشان چقدر باهوش است.
چنین فرضی از جهتی درست و از جهت دیگر می‌تواند تاحدی نادرست باشد.
تفکر اینکه نوزاد به خاطر نشان دادن واکنش‌هایی از این دست باهوش است تاحدی می‌تواند درست باشد
چون نمایانگر توانایی ارتباط برقرارکردن نوزاد با محیط اطرافش و دارا بودن درک و فهم قابل قبولی است.

اما از جهت دیگر اگر نوزادی با موسیقی می‌رقصد یا دست می‌زند
نمی‌توانیم فرض کنیم که این نوزاد قطعاً درآینده استعداد موسیقایی خواهد داشت.

چرایی‌اش را توضیح خواهم داد:

جنین در رحم مادر علاوه بر مواد شیمیایی و غذایی که از مادر می‌گیرد،
از محیط بیرون از شکم مادر نیز محرک‌هایی دریافت می‌کند.
حرکت و صدا دو محرک فیزیکی هستند که جنین از محیط خارج از خود دریافت می‌کند.
او حرکت را می‌فهمد، خود نیز در رحم مادر می‌چرخد، حرکت می‌کند و لگد می‌پراند.
به علاوه او صدای ضربان قلب مادر و صدای خود مادر را (به واسطه ارتعاشات صوتی در داخل بدن مادر)
از درون شکم و صدای دیگران و محیط اطراف را از بیرون بدن مادر می‌شنود.
در حقیقت صدا تنها راه ارتباطی غیرشیمیایی جنین با دنیای بیرون است.

آموزشگاه موسیقی

پس از تولد حواس لامسه و بینایی نیز به حواس دیگر اضافه می‌شوند.
دقیقاً به همین دلیل است که نوزاد به محرک‌های صوتی واکنش‌های شدیدتر و توجه بیشتر نشان می‌دهد.
حواس دیگر چون بینایی آرام آرام پس از تولد رشد می‌یابند.
جالب اینجاست که شنوایی نوزاد از انسان بزرگسال حساس‌تر و پرتوان‌تر است
و این توانایی و تمایز آرام آرام با بزرگ‌تر شدن نوزاد کم‌تر می‌شود.

برخی از انواع موسیقی ممکن است آنان را بترساند و باعث گریه‌شان شود،
از بعضی لذت می‌برند و با آن خود را تکان می‌دهند و بعضی دیگر آرامشان می‌کند.
چگونه است نوزاد چنین واکنشی نشان می‌دهد؟
آیا این واکنش نوزاد حاصل یادگیری است و نوزاد در عرض چند ماه یاد می‌گیرد که ریتم را بفهمد؟
یا چون ازسوی محیط اطراف خود تشویق و واکنش‌های هیجانی می‌بیند می‌رقصد؟

بهترین آموزشگاه موسیقی

ضرب گرفتن با موسیقی یک قابلیت ذاتی در انسان است.
پژوهشگران این پدیده را مورد آزمایش قرار داده‌اند و این امر را تأیید کرده‌اند.
هرچند گرفتن واکنش‌های تشویقی از سوی اطرافیان می‌تواند روی واکنش نوزاد به ضرب موسیقی تاثیر بگذارد
اما این علت نخستین رقصیدن و حرکت نوزاد با موسیقی نیست.